Gassan Satar Şiirleri - Şair Gassan Satar

Asksizligin ertesindeyim
Ayrilik demek icimden gelmiyor
Ayriliga care yok
Giden donmuyor
Mektuplar yaziyorum
Sevgiliye hic gondermedigim

suskunlugum yuregimin carpintisini anlatiyor
tenimde kucuk sehvet adimlari kol geziyor
dudaklarim islanmis sehvetin sarabindan
seni dusluyorum sevdasizligimin acliginda

ah ellerim oksuz cocuk gibi ariyor seni

Gulumsemeli hasretlerdeyim
Cocuklugum sarilmis en cok sana
Yikasan yuzumu narinliginle
Saclarimi tarasan
Nasihatlar versen cocuk yuregime
Ucurtmalarim utangac

sevmek seni yaman bir is
hele opuslerin tadi dolasirken
duslerimin en orta yerinde
binbir orman yanginini tasirken bedeninde..
simdi seni ozledim desem
sevismeyi ozledim desem

Sicakti cok sicak
Adam terini silmiyordu artik
Kendisini yakan gunese bakti bir sure
Gozleri kamasti
Bir an aydinligin gozune vuran siddeti karanligi getirmisti
Ilginc dedi kendi kendine

Kaderine isyan ediyordu
Bunlari hic haketmedim ben diyordu
Sanki dunyanin butun problemleri onun uzerine yagiyordu
Belkide dunyadaki en sanssiz insan kendisiydi
Kader diyordu
Bazen buna razi olasi geliyordu

Beyaz, bembeyaz bir isik
Aydinliktan daha fazla bir aydinlik
Her taraf isik
Dort bir yanin aydinlik
Goremez olursun hic bir seyi cevrende olan
Oyle bir aydinliktir icinde oldugun

Bir dustur yasanan gercek sanilip
Uyaninca kendine kattigin bir olusumdur duste yasadigin
Ve uyanikken tasarladigindir,
Dusundugundur dusu olusturan
Bu bir donusumdur birbirini tamamlayan
Yasarken dus oldugunun farkinda olmadigin

Yorgun nicedir dunya
Gunese kavusmasiz donusunde
Ay da dilinde ayni huzunlu turku
Sevilen sevenden habersiz
Her ask kendi kisir dongusunde
Sevdalar birbirine benzer

Bana oyle geliyor ki
Yalnizlik icin dogmusum
Ya da yalnizlik icin dogdugunu sanan
Cok olan azlardan biriyim

Derdim hayatla degil belki