Garipsin Hayat Şiiri - Banu Abdullahoğlu

Uğrunda harcandı yıllarım,
Kah güldüm,kah ağladım,
Ömrüm bitti ama ben seni hiç anlamadım.
Estin gürledin,savdun savurdun,
Kime,neye tutunayım şaşırdım,
Bırakmadın ki,seni doyasıya yaşayayım.
Çok canımı acıttın ama naçarım,
Sana tutunacağım diye darlanırım.
Geceleri usulca yaşlarımı yastığa bırakır,
Kendimle seninle savaşır dururum.
Dedim ya anlamadım seni.
Bazan uçuruma iteler durursun,
Tam ellerimden kaydın derken,
Ellerimden sıkıca tutan yine sen olursun.
Anladım ki,herşeyinle seni yaşamak güzel.
Kimilerine kısa kimilerine hoş gelirsin,
Kimilerini de boş gezdirir,boş gönderirsin.
Söylesene Hayat sen ne garipsin?