Bir garip mezarı olacağım
Bir salkım söğüt altında
Dallar ve yapraklar üzerime uzanacak
Ve ben
Yalnız kalmayacağım yattığım yerde
Birde
Çoban kaval çalarsa baş ucumda
Kimseler değmeyecek keyfime
Eşeğim gölgedeymiş gibi sevineceğim
Baş ayakları olmayacak bu mezarın
Kimseler bilmeyecek kimin yattığını
Kimi yatır, kimi bilmem ne zat diyecek
Kimseler bilmeyecek
Bu küçücük tümsekte
Eyyübizade garip efendinin yattığını
Sen hariç.
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!