Garip yolcu Şiiri - Hasan Karabay

Dünya istasyonunda,bekliyor garip yolcu
Vuslat için çileler çekiyor zaman zaman
Bir anda habersizce,gaipten gelen elçi
Ebedi boynumuzu bükmeden sisle duman

Fasıl,fasıl bir ömür,geçip giderdi serden
Uzanır bir el sanki dönülmez denen yerden
Unutulmaz anılar,geçen eski günlerden
Hatıra mı zihnimden yıkmadan sisle duman

Koca bir çınar gibi üstümüzde gölgenle
Yıllarca koşup durdun derdimize sevginle
Herşey sende biterdi yine senin övgünle
Özündeki vefayı dökmeden sisle duman

Ne yazık ki ortalık bazan sakinleşiyor
Umutlar kapımızdan her an uzaklaşıyor
Beklenmeyen fırtına bize yakınlaşıyor
Bulutları üstüne çekmeden sisle duman

Hastahane kapısı kargaşayla hengame
Sürüyordu her zaman tüm hızıyla cengame
Umutsuz bir bekleyiş sus gelmişti yengeme
İçimizden sevgini sökmeden sisle duman

Rab'bim isterse dertler anında şifa bulur
Sonsuz hayallerimiz bir anda gerçek olur
Bu sınav uzun sürdü, bitse bizde iz kalır
Hasretle kalbimizi yakmadan sisle duman

Uzun uzak yolları çiğnedim sana geldim
sanki ufuklardan, ben; sana esen bir yeldim
yaslanmıştım dağlara beni tutan bir eldin
Ayağa Kalk, belimi; bükmeden sisle duman

Hala sürer bekleyiş,bir ümit var içimde
Tatlı tatlı anılar kaldı bak geçmişimde
Vakit çok geç olmuştu güneşsiz gelişimde
Bıraktığın izleri örtmeden sisle duman

Arkanda bıraktığın vazgeçilmez kimler var
Yazık ortada kalan elleri kınalı yar
Başımıza bir anda lapa lapa yağan kar
Göz yaşımın yerinden akmadan sisle duman

Sevdiklerin yanında aç gözlerini de bak
perdelerin ardından işaret ver ışık yak
Ya da doğrul Allah de! kuvvet verecektir Hak
Dolmasın gözlerine bakmadan sisle duman

Yeter artık Ey! yolcu ertele bu gidişi
Doğan güneşin bile,vardır elbet batışı
Günler aylar geçti bak,durdur artık yatışı
Silkinip ayağa kalk,çökmeden sisle duman

17.01.2013