Garip olan bizler değil bu Dünya
Dünya hep aynıdır değişmez güya
Her hazanda dökülse de yapraklar
İlk Baharda dallar hep yeşerir ya
Günümüz tutmuyor bir başka günü
Bizler değişiriz Dünya hep aynı
Her gün doğar güneş bitirir günü
İnsan çocuk doğar! Kalmaz ki aynı
Belli olmaz yeri yurdu değişken
Kızarır bozarır! Rüzgar eserken
Uysaldır güzeldir sarıp severken
Asabi olunca! Kalamaz aynı
Çiğ sütü emmiştir Aslı yaptığı
Bir yapar bin bozar budur mantığı
Benzetmemiş ona bir yaratığı
Tanrı her birini yaratmaz aynı
Bir baksan kendine duran aynadan
Hayran kalmaz! Demez! Ulu yaradan
Din i bilmez! Söyler Dinden İmandan
İnsanın Ahlakı olmuyor aynı
Garipsin ey İnsan! Anlaşılmaz sın
Neleri çekersin hiç uslanmaz sın
Umulmadık yerden deler çıkarsın
Değişmez inadın kalırsın aynı
Ne yapsan ne etsen değişmez dünya
Çalsan çırp san zerre alamaz sın ya
Bazen diklenir sin Ulu Tanrıya
İlk in Toprak sonun değişmez Aynı
Kayıt Tarihi : 23.10.2014 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kaleminize sağlık sayın Tahsin Emek…
TÜM YORUMLAR (8)