Garip oğlu garip Şiiri - Cevdet Altay

Yazıklar olsun sana
ey hayat, üvey evlatmış
gibi davrandın garibe,
dünyaya geldiğine
geleceğine bin pişman
ettin. Gülmeğe yeltendi
hevesini kursağında bıraktın,
hayal kurmayı bile
kurala bağladın, umuduysa
kesin olarak yasakladın
biçareye.

Hep kıyında kenarında
dolaştırdın
içine sindiremedin bir türlü
zulüm etmedi, çalıp çırpmadı,
düşene bir tekmede
o atmadı diye mi
namusuyla evine bir
lokma ekmek getirdiği için
kimsenin malında namusunda
gözü olmadığı için
dinine bayrağına bağlı
olduğu için mi sindiremedin
içine garip oğlu garibi

Yiyeceği bir lokma
ekmeyin hesabını yapıyor
çocuğuna mama diye
şerbet içiriyor az şekerli
anne sütünden başka
ağzına bir damla bile
süt koymamış garibim

Öte yanda
nerden kazandığı belli
olmayan servetinin
nasıl harcıyacağının
şaşkınlığı içinde bir zümre
Tıka basa doldurmuş
işkembeyi
Her bireyin altında
son model lüks araba
cüzdandan garip sesler
geliyor,yeter abi yer yok
artık balık istifi olduk

Bumudur senin adaletin
bumudur senin eşitlik anlayışın
bumudur senin yolun yordamın
hangisidir senin öz evladın

Ben üvey olmayı
tercih ederim
yemin olsun
hem dinime
hem imanıma