Bir savaş sonrasında kalan
Yıkık ve yanmış bir kentim
Cesetler kokuşmuş üzerimde
Kendimden tiksinmişim
Bir parçası olduğum için bu savaşların
Sen savaşlara sürükledin beni
Yabancıyım kendime
Bildiğim sevdiğim şehirde
Dolaşıyorum
Sokaklar karanlık
Oysaki daha gece olmadı
Bu yolculuk da
Darıldın biliyorum
Artık o eski tatlılığınla konuşmuyorsun
Selam vermediğimde küsüp
Kocaman bir pasta alırsan barışırım demiyorsun
Üzgünüm
Biliyorum hiç bir zaman olmayacak
sana dair ne yazsam
hangi acı duygularımı fışkırtsam
bu beyaz tabloya
kan revan içinde bırakma hakkım mı var
siyahlara boyamaya mı
oysa şimdi gök kuşagın bütün renklerini istiyorum
yorgunum bu gün çok yorgunum
kollarım iki yanımda düşmüş,taşıyamıyorum
yüreğim bedenime yük olmuş
bir kurt gelmiş konmuş bu yüreğe
yavaş yavaş çürütüyor
öz suyum bitti, can suyum nerde
Seni terk ediyorum
Bildiğim bütün doğru değerler için
Sen hiç bir zaman cesaret edemeyeceksin diyorsun
Kalpsizsin ruhsuz duvar
Oysaki ben
Seni, sevdiklerimiz için terk ediyorum
Aşk hiç bana uğramadı sevgili
Dilenme kapımda bulamazsın
Umut vardı bir zamanlar
Ama şimdi umutlar tükendi sevgili
Seni beklerken kaybettim ben
Sen bilmezsin ama çok bekledim
sandıkdaki cehizim hayelim
ilmek ilmek umutum
her modif senle geçecek yaşam güzeliği
sen çoktandır arayıp bulduğum
hayatın anlamı
sabahları görmek isdediğim yüz
Yeniden başlamalısın diyorsun
Yeniden bastığın yerlerde Çiçek açmasını sağlamak
Kolay mı sanıyorsun
Sevmelisin diyorsun
Kor ateşi bir kıvılcımla tutuşturmak gerek
Sonra büyük ateş halinde iken ısınmayı bilmek gerek
Bitirmek istiyorum; Bu iki kelimenin anlamını çok düşündüm neyi bitirmek istiyoruz şu hayatta? Ben neyi istemediğimi her zaman çok iyi bildim ama ne istediğimi her zaman bilemedim. belki bu bilinmezlik seni yormuştu.Bir Kıvılcım gibi çakıp sonra sönmelerimden yorulmuş olabilirdin ama bende yorulmuştum fakatlarından, Belgilerin den,olabilirlerinden..hiçbir sözcüğün başlangıcı böyle başlamamalıydı. çünkü; bilinmezlikler insanı ancak yıpratıyor, bende yıprandım zamanla. sevgi her şeyin üstesinde gelir derlerdi, peki biz nasıl sevgiyi yenik hale geddirdik, birimizden biri az mı sevdi. Buna cevabın kesin; olabilir kelimesiydi çünkü; senin hiçbir şeye kesin bir cevabın yoktu.Merak ediyorum. Tek bana mı böyleydin yoksa herkeze mi? Yenik düştüm seni sevmelerde. kaç kere terk ettim seni bilemezsin ve her severinde acıyan sol yanıma yenik düştüm ve tekrar sana döndüm.Sen acıyan yanıma hiç acımadın.Acılarına yenilerini ekledin.Sevmiyorum demen bile onun için kurtuluştu çünkü; senin bilmezliklerin onu yoruyordu ve her severinde kesin bir sözcük bekliyordu sonunda dayanamadı ya hep ya hiçi oynadı senin buna cevabın bitirmek istiyorum çok kolay mı söyledin bunu bilmiyorum ama sen söylerken bunu, acıyan sol yanım ölmüştü.Emin olabilirsin. sen bu kelimeyi söylemenle sana olan tüm hayranlığını,tutkusunu, arzusunu yetirdiğine ama bir sevgisini bitiremedi onu da derinliklere gömdü,sustu. Şimdilerde aklıma düştüğünde gözlerim doluyor ilk birkaç gün ağlayamamıştım bir çığlık gelip boğazımda birikip bir kasırga halinde dışarı yayılıyordu, acım böyle hafifliyordu sonra yorulup uykuya dalıyordum. Oysaki sana demiştim kendimi hazırlıyorum her şeye… gideceğine en başta hazırlamıştım çünkü; yoruldum, dinleneceğim kelimende terk edileceğimi biliyordum. insan bile bile sonunu neden yaşamak ister acıları, kendini bile bile ateşlere niye atar bunu senin Belgilerinle anlatmak daha kolay olacak; belki seversin…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!