Garip mezar Şiiri - İsa Yıldıran

Birer toprak yığınıdır garip mezarı,
Ayak belli değil, baş belli değil.
Kim vardır bilmezsin kimin mezarı,
İsim belli değil, yaş belli değil.

Bulunmaz baş ucunda yazan künyesi,
Kıvrılıp yatmıştır sanki bünyesi,
Bayramda olsun gitmez kimsesi,
Mezar belli değil, kim belli değil.

Bir taşı çok görmüş kabrini kazan,
Çiçekler açmaz ki her mevsim hazan,
Duyulmaz sanki burada ezan,
Bahar belli değil, kış belli değil.

Böcek mesken tutmuş hemen hepsini,
Karınca yuvası, yılanın ini,
Belki de olmamış asla kefeni,
Ceset belli değil, leş belli değil.

Gariban olmaktı belki hatası,
Hepsi bu kabrin sessiz mevtası,
Gerisi sadece bir kafatası,
Kemik belli değil, diş belli değil.

İSA YILDIRAN