Garip Kuşun Yuvası Şiiri - Berke Selman

Senin için İzmir'e ilk kez geldiğimde,
Ayaklarım yere değmiyordu, ne bileyim.
Ölü ineklerin bayırına girmiş kalbim,
Şiir tohumları ekecek kadar cahildim de.

Aşkı şehirler öğretir, kuşlardan önce.
Doğada insan mecbur kalmazdı başkasına,
Ama vapurda sana mecburdum gizlice.
Martılar aşılıyordu seni bana.

Bir tutam gülmüştün, üşümek ayıp.
Otel yerine uyuklasam bir bankta,
Ve yatsam sana bakıp,
Dönüşürdü gözlerin ılık bir aşiyana...

Yine gelir bazı kuşlar,
Dünyayı dolaşıp, her yıl,
Konseri kaçırmayan aşıklara,
Şarkı söylemek için,
Pencere kenarındaki ağaçlara,
Ama bir sen gelmedin..
Hep seni kalbimde yok yazmaktan,
Devamsızlıktan dünyada kaldın..
Kuşlara bile dar gelen bu dünyada!

Sana çay da koysam, ‬‪şiir de yazsam, ‬
‪Benden kalbine ısı geçmiyor. ‬
‪Varlığım sana fırtınayı hissettiriyor, derin derin. ‬
‪Sana sıkıca sarılsam, duvar örüyor kederin. ‬
‪Marifet başını omzuma koyup,
Garip kuşun yuvasını örmekte,
Ve kalbim kadar ısınmakta serin serin...