Herkese günaydın, sana dün aydın...
Toprağıyla eline verdiğim tulipa,
Gülüşüne sebep oldu ey kadın..
Ama o ansızın avucunda solacak yarın.
Kaldı dudaklarımda bahar türküsü,
Kalbine dadanmışlar, ağız kalabalığı yapan kuşlar,
Tam bitecekti işte, büyük yalnızlıkların öyküsü,
Sen günışığımı görüp, kuşları salsaydın eğer...
Suskunluğumu bağışla,
Ben sesinden cıvıltılar duyacağımı sandım.
Herkese günaydın, sana dün aydın...
İçimdeki şafağı gören herkes pır,
Tek sana gösterebildim içimi, yarı çıplak.
Hep oynuyor gözlerin, bana karşı kıpır kıpır,
Güzellik uykusundan kalkmadığın için kalbin helak...
Belli ki tek taraflı sevmek,
Senin içinde harikalar yaratan
Çocuğu doğurmayacaktı...
Zaten kış uykusundan kalkmadı bu yürek,
Sen aklıma gelme yoksa kalıyor,
Fincanda kahve, masada börek,
Ve martılar aç...
Herkese günaydın, sana dün aydın...
Bir nefeste, seninle birlikte,
Bal gibiydi şehir.
Ve artık sana karşı aldığım,
Her bir soluk zehir...
Nasıl çıktıysam kalbinden bu kadar çabuk,
Aklımdan da öyle çıkardım seni.
Böylece pirüpak kalır içimdeki çocuk.
Beni aptal yerine koyman bile,
Hafta içi kahvaltısı misali,
Ciddiyetsiz, dağınık kelimelerle,
Seni çocukça sevdiğimdendi.
Kayıt Tarihi : 14.4.2019 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berke Selman](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/14/dun-aydin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!