Garip Kuştun Şiiri - İlhan Koruyucu

Bir garip kuştun içimde
Alabildiğine bana yakın
Bazen ise çok mu çok uzakta,
Irak diyarlarda ötüp
Ökseye yakalanmış casına
Başucumda çırpınıp, dönüp duran

Bir garip kuştun
Ne oldu bilmiyorum
Hani canevimde atan
Bir yumruk büyüklüğünde
Elime alıverdiğimde kaçıveren
Özgürlüğüne bir o kadar tutkun

Bir garip kuştun
Seni kendim bildim
Hani kuş konmaz bağlarıma
Şenlendiren senin sesindi
Varlığıma neşe saçan
Minik gövdenden çok
Ateşli ötüşlerin

Bir garip kuştun
Ne geceye benzerdi gözlerin,
Tarifi zor alabildiğine görkemli
Atmacaydın gündüzleri yırtıcıydın
Sanki kartaldın yüksek kayalarda
Sülün renginde tüylerin
Doğayla baş başa kalakalmış

Bir garip kuştun
Kınalıydı keklik gibi ayakların
Yamaçlar, kayalar vadiler evin
Seni nerde görsem oradaydın
Bulut bulut, öbek öbek içimde

Bir garip kuştun
Ses, yankı sistemiyle uçan
Yarasa gözlerinde yön bulan
Balıkçıl edasında
Çifte kumrular diyarında
Kuyruk sallayan
Ak gerdanlı ötleğen

Bir garip kuştun
Adını anamadığım,
Hangi kuşa seni sorsam
Bilinmez ki siluetin
Yüreğime hançerdin saplanan
Karabatak misali gönlüme
Söz geçiremediğim tek sen
Uslanıp yorulmayan serseri
Yüreğimde pırpır eden
Baykuş edasında
Turnalara selam söyleyen...
İlhan Koruyucu