Garip Halim. Şiiri - Necdet Erem

Açıp ta gözümü, bakamaz oldum.
O güzel yüzünü, göremez oldum.
Verdiğim sözümü, tutamaz oldum.
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.

Ben beni nedense, tanımaz oldum,
Zalim bir hainin, bendesi oldum,
Yıllarca, ardından, koşup yoruldum.
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.

Hak ile batılı, seçemez oldum.
Başıma geleni, bilemez oldum.
Gidipte hailini, soramaz oldum.
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.

Dünya fani imiş, çok geç anladım.
Şu naçar halimi, görüp ağladım.
Bütün umudumu, ona bağladım.
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.

Güneş battı, karanlığı bastırdı.
Deli gönlüm, yolarını şaşırdı,
Sevda bana, kaf dağını aşırdı,
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.

Hazan esti, gönül bağım bozuldu,
Sır bildiğim, bütün gizler çözüldü.
Ömrüm bitti, katar yola düzüldü.
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.

Artık takatim yok, benim sevmeye,
Gönlü vefasız bir, yare vermeye,
Kurumuş güllerden, demet dermeye,
Ey dost söyle nedir, bu garip halim.