Yüze gülecek kadar dost bildiğimiz insanların, arkamızdan konuşacak kadar yüzsüz olmaları garip değil mi?
Bizim bunu geç anlamış olmamız ve kendimizi bile sorgulayarak kadar güveni yok eden halimiz garip değil mi?
Ulaşamayacağımızı sandığımız kadar yüksekte olduğunu varsaydığımız kişilerin karşısında o insanların eğilmeyi gerektirmeyecek kadar alçakta olduğu gerçeğini bilmiyor olmamız garip değil mi?
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta