Yüze gülecek kadar dost bildiğimiz insanların, arkamızdan konuşacak kadar yüzsüz olmaları garip değil mi?
Bizim bunu geç anlamış olmamız ve kendimizi bile sorgulayarak kadar güveni yok eden halimiz garip değil mi?
Ulaşamayacağımızı sandığımız kadar yüksekte olduğunu varsaydığımız kişilerin karşısında o insanların eğilmeyi gerektirmeyecek kadar alçakta olduğu gerçeğini bilmiyor olmamız garip değil mi?
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta