Garip Çoban Divanı - 88 Engin Demirci

Bismillahirrahmanirrahim deyip
yola çıkanlara sevgi sahur, aşk iftar yaptırır, dua abdest aldırır gönlüne her iki dünyada nefes olur.
Merak ile yola çıkanlara, şeytan heves ettirir, her iki dünyada nefsinin esiri olur.
Unutma!..
Kişi sevdiği ile beraberdir.
Rabbin verdiği emaneti zayi etmez.
Elhamdülillahi rabbil alemin de sus ey gönül.
Şikayet yıkıcı etkidir rehberlik eden kalbe.

Değer algısı sağduyu doğurur vicdanda.
Ortak anılar, güzel gelecekler sağlar gönül evindeki huzurda.
Yankı odalarında huu’lar dem dem.
Allah’ın koyduğu sınırları aşmayanların yüküdür aşk.
Yapmayacağını söz verenleri kim sever?..
Sadece beni ben olduğum için sevecek birini bulana kadar hiç bir kalıba sığmayacağım.

İnsan, sevdiğini sevenleri sever, onu sevmeyenleri sevmez, onun sevdiklerini sever, onun sevmediklerini sevmez.
İşte sevgide samimiyetin ölçüsü budur.
Yol ikidir.
Allah var, bir de düşmanı var. Allah’ın dostuysak, dostlarla beraber olalım.
İkiyüzlülük yapmayalım!..
Hem düşmanla beraber olup, hem de aşk ilan etmek kadar yanlış şey olmaz.
Sen iyilere, ancak onların iyi amellerini yapmakla kavuşabilirsin.

Sevgide itaat: İnsan sevdiğine itaat eder. Allah ve Resulünü seviyorum diyen kimse, sözünde samimiyse, bunun, Allah ve Resulüne itaat etmesi gerekir.
Ve kalbin, ruhun temizlenmesi yollarını öğretir.
Arıyorum kâinatın sonsuzluğun'da.

Geçen yılki karlar nerde?..
Çıktım aşk pazarına!..
Fakat duygu, ama oyun buydu sevgide.
Çok şey öğrendim.
Ve daha f/azla geçer yıllar
orda.
Aşk da, hatta keder de.
Nerde dün akşamki g/özyaşları?..
Ama insandaki hırsız, açlığı hiç tatmamış biriyse.
Kaçanların yazgısı, kalanlardan daha kötü gözükmüyor bana.
Hiç de kolay değildir.
İnsanı yalnızlığa dönüştürmek!..
Aşkın borsası kurulmuş, yalnızlar sokağında.
Düşmanın kim kaçışında!..

Elif’le Mimin ortasına Lam.
Şaire kalem kaleme kelam.
Dua’da şems vakti inciler dizmiş üstada selam.
Demek ki, muhabbet, ince bir yoldur. Böyle gözü kapalı gidecek bir yer değildir.
Onlar Allah aşkından anlamaz.
Bülbül gibi ötüp durma!..
Seviyorum diye herkese ilan etme!..
Kelebek gibi aşkından kendini ateşe atanlara bak!..
Sevgi hâl işi olduğu için, yaşayan bilir, tarif ile anlaşılmaz.

Aşığın hâli bir b/aşka’dır.
Haziranda bir gündü.
Ihlamur ağacının altında sessiz ve geri dönüşü olmayan sizi düşünürken.
Ağacın çiçeği sarıp sarmaladığı gibi.
Sardım onu, solgun bir aşktı.
Tatlı bir düş.
Çok zamanımız olmasada dünyada.
Ondan ötesi olmayacak.
Ve üstümüzde güzel yaz göğü.
O da çok bekletmez.
Uzakta ve öylesine yukarda bir bulut gibi.

Hayattır en yüce olan.
Sonra b/aktım, s/anki hiç yoktu.
Yarın gelmeyecek.
Bırakırsanız kabirdeki ceset gibi çürüyüp gidecek.
Hayat kısadır, çok zamanınız yok sevmeye.
Gün kapımızda.
Şöyle ya da böyle sessiz bedenler.
Bırakmayın, yoldan çıkarmasınlar sizi.
Sorarsan, aşka ne oldu.
Belki o kadının şimdi bir eşi bir kaç çocuğu vardır.

Çünkü insan insan olmaya d/okunmak için yaratılmışken. Bir z/amanlarda sen ve ben’e bölününce.
Gerekli olduğunda sevgi, burda olmayınca.
Hiç değil o elimizden alınanlar.
Tek bir sözvcüktü kararlaştırdığımız yalnızlık için.
Ve bir cennet gibi öylece korunur.
Bir cehennem gibi uygunduk birbirimize.
Anlardık ki, çiçeğe durmuş bir dala b/akardık.
Çünkü d/okunmanın yeri doldurulmaz olduğu için.
Kıymetini bilmediklerimize sokak ekleri taktık.

Sokak hayvanları, sokak çocukları.
Gerekli olduğunda burda olmayana biz insan dedik.
Sevinç vermez bana bu konuşmalar.
Sık sık kullandık biz bu aşk sözcüğünü, inançsız benimizle.
Hemencecik anladık şems vakti.
Çevremizde bize yabancılar olduğunda bizlerin mayası v/ardır.
Kerbela’da hala bir yanımız.
Senin Orda, benim Burda insanlık yatağımız.

Yalnızca bir dakika o bulut gibi.
Başımı kaldırdığımda uçup gitmişti.
Bırakırsanız şems vakti bir duada, geçip gidecek.
Korku neden?..
Kimi zaman yalnız kalabilmek, mutluluğun ilk şartıdır.
Yüzünü unuttum gerçekten.
Tek bildiğim, onu öptüğüm o zaman.
Ben ölene dek kalacak içimde

Arama boşuna, bulunmak istemeyeni
Doğrudan başka hiçbir şey güzel değildir.
Sadece doğru sevilmeye değerdir.
İnsanlarla dostum.
Donatılmış bütün mazlum ölümlerle.
Yalnız ama sonuçta mutlu.
Herkes gibi ben de öyleyim.
Seyrederim onları kayıtsızca
Dalarım tedirgin bir uykuya.
Daha iyi olacak insanlık derler.
Sormam, ne zaman?..

Ört izlerini acıdan.
Bilmiyoruz, geçici olduğumuzu dünyadan.
Bu kentlerde içinden geçen rüzgar kalacak.
Ayrıl kendinden bir kabir başında.
Sana armağanları olan sevgiyi gizle yüzünü.
Ve bir arkadaşın çalarsa kapını.
Kendine giderken ne söylediysen, bir daha söyleme.

Kimsenin yanında bulunmamış.
Ve kimseyle konuşmamışsan.
Nasıl yakalayabilirsin seni!..
Ört nefsinin izlerini bir duada.
İşte burada, git rastgele biri gibi.
Gizle yüzünü karanlığa.
Yok ol köşede.
Tanıma şehrin sokaklarında sana armağanları.
Ya da b/aşka bir yerde kal.
Ama çok kalma yine de.

Saklı tutulan sırrıdır b/aşka sevdaların.
Şems’in saklı kokusunun saklı hikayesinde tefekkür eden bir gönül buluşmanız olsun.
Vazifesini bilen gönülde içtihadı tektir sevgilinin
Ne kadar derin, ne kadar uzun, ne kadar mânâ yüklü bir cümle.
Sızlamıyorsa için!..
Ne sen âşıksın nede o mâşuk.
Yârin bize bir selâmı yok mu?..

Mürid teveccühü mürşide aşina olunca rütbesini veriyor gönül.
Elif aşka bir rüzgardır.
Uzun bir huu sayfasıdır uğuldayan rüzgara eşlik eden su.
Görünüşüyle ışık, hayatın ve diriliğin umudu su.
Hissedilenler düz düşünceyle olmuyor.
Derin tefekkür ve imana sahip ruh haliyle zaman içinde b/aşka aleme gittikçe maddi dünya gönül’den siliniyor.

İlk hissedilen duygu dengedir şems vakti.
İnsan ve mekan arasında kutsal dengedir dua.
İç makamdaki mekanda nisbi sükunet ruha huzur verir.
Mavi tevhidin rengidir maşuktan aşka yansıtan.
Şifalar dağıtıyor narin bakışlarda huular.

Ayrılığın bıraktığı hicran değilde nedir?..
Gönül kapılarını aralayanlara gönülden göçmeler hediyedir.
Aşk ve muhabbetiyle yakıcıdır kara sevdalı sergüzeş halin sevdası.
Gül yüzlüye engin gönüller kurban olur ya ben neyleyim.
Aşk ateşinin tutuştuğu demde güzelliğin. Hakikat güneşınden yansıyanlar aşıklarda nurdan öte.
Sadırdan satırlara dökülen canevinden güller ne kadar koksada miracından gelir enfes rayihan.

Her yeri kasıp kavuruyor sensizlik.
Veda hutbenin huzurunda ümmet olanlar hala.
Mehtap kıskanmış nurunu divane olmuş. Senin lütfuna nasıl olmasın bu garip maşuk.
Sağanak sağanak seçkin dualar şems vakti.
Kalp kırmamak için ağlar arşı rahman ağlatmamak için harabet ehlinden olmak.
Perdeler aralansın diye cehaletimizden kurtulmak için kötü huylu kendince yar oldu.
İlahi hayret ve hikmetler hem zehir, hem panzehirdir gaflette olma.

Fazla söze hacet bırakmaz aşk.
Kuran ve sünnet anahtarı olanlar kilidini açıyor aşkın.
Kelimelerin manasını feth etmek gerekir. Zihnin ehemmiyetini yakan ateşle kelimelerin sadece kelimeler olmadığını idrak eden yoksula fidre yerine geçer. Bizim bu geniş bahçedeki zülfunu gösterir.

Hâkk Erleri, Hâkk ile yürür ve vakit gelince Hâkk'a yürürler.
Yolları yolumuzdur.
Sırlarına selâm olsun Hûûû
Bana gel bayramın verdiği tadı ver ey gönlümün sahibi şarabın aşkı.
Zamana çok bağlı zamanın insanları. Büyüdüğü zamanlardan anılar hatırlayanlara bana gel der başlangıç ve sonlar.
Amaç niyetin anlaşılmasını gerektirir.

İnsanlığımızı eskittiğimiz şehirler arasında arıyor insan insanı.
Her şey eskisi gibi olmayacak.
Artık acımasa da, acır yara yerleri.
O tanıdığım gülüşüyle.
Ne zaman g/örsem şems vakti duada.
Benimle konuşuyorsa.
Sevgi yeniden başlar.
Bir kez daha ört izlerini.
Sanırım, her şey iyileşecek.
Ölüm tarihinde seni açığa çıkaracak o an.

Sen gerçeksin ey gönül!..
Benliğimiz sil estağfirullah ile şems vakti.
Hiçbir şeydir şey, bir duygu duy bizi.
Ardındaki her yan buraya geldik çağrısız.
İşte dünya, sen en güzelisin ey aşk.
Ansızın bir gece dikilivermiş sevginin fidanı.
Rüzgarın esmediği, senin istediğin gibi.
Sen ruhsuz cisim insansan.
İstediğimiz gibi değil.
Ve seni gördük!..

Ansızın, gelip dikildin gönül toprağına.
Ve kurtar bizi düşüncenin kötülüğünden.
Gizemli hiçbir y/anın yok.
Bir tek sen v/ar’sın.
B/aşk’a kimse yok.
Temiz kalp ise  tümüyle Allah’ a (cc) yönelmiş ve bağlanmış ve bu bağ ile aidiyetini hep diri ve canlı tutan, buna sadakat gösteren  selim bir kalptir.

Hey sizler nereye?..
H/içbir. yere!..
Nereden?..
Her yerden!..
Artık hiç kimsesiz aşk’la.
İşte böyle bir anlık birlikteliktir.
Bir’in hiç’ten çok olduğunu inananlarda
Sevenler için sevda duada uyum bozulmadıkça.
Birbirlerine sevdalı, uçarlar ruhlar şems vakti.

Mevlayı zülcelal bize cemalini seyredebileceğimiz gönül safiyeti ihsan eylesin.
Aşk sükutun mânâ merkezidir.
Hiçbir zaman söze ihtiyacı yoktur.
O, hasmına cevabını erişilmez,edep sanatı ile dem dem duada ifade eder.
Sen benden gittin gideli, bilinmeyenle karşılaşmak için susuyorum.
Seveceğim hatun kişi şems vakti gelecek.

Vaktin sır perdesi aralanır!..
Bir merhaleden güneşle derya görünür.
Ve güzellik ortaya çıkar!..
İlla ki, edası eda nazı naz bir duada.
Yolda yordamda dünyayı bitirmiş.
Ey yar ben geldim diyen bir güzel bizden olacak.
Gönlümle, hayâlet gibi, ben kaldım o yerde.
Yitip giden güzelliksin artık.
Bir merhaleden her iki dünya görünürken.
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!..

Keşke anlatsan bana başından geçenleri.
Gel ki bu c/anda can açasın.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim, temaşa sokağındaki o yerde.
Garipler mezarlığında saklambaç oynayan çocuklar durur alev gibi.
Gidenin de kalanın da gönlü hoş olsun!..
Hep bir keşkeler olsada hayatımızda!.,
Allah, neyi dilediyse o olmuş, olmamasını dilediği şey de olmamıştır.

Seni kimin y/arattığını unuttuysan, kim olduğunu hatırlatır yaşayacakların.
Neyi sevdiğine b/akar masum duygular.
Siz neye kafa yoruyorsunuz?..
Neyi giy(in)diğini bilene kadar acıyı bilmez oldu insan.
Kalbiyle yolculuk zordur her gün bana geleceğine bir günde kendine git miraç için der secdedeki insanın hali bezmi eleste verilen s/özdür aşığın hali.

Nasıl olduğunu y/az b/ana!..
Uyuduğun, karnını doyurduğun, sevdiğin yeri y/az b/ana.
Sorulardır sana bütün verilebildiğim b/aba!..
Ya da açsa insanlık!..
Seni besleyen yalnızlık.
İyi şeyler mi?..
Yorgunsan, duan kabul olmuyorsa, hala yalnızım diyorsan!..
Ve insandan insanın aynasına yansıyan y/anıtları kabullenmeliyim.
S/anki anıl şems vakti.
Unutmuş gibi insan hiç yokmuş gibi.
Nasıl olduğunu yaz bana!..
Allah, neyi dilediyse o olmuş, olmamasını dilediği şey de olmamıştır.
Bir s/aklı kaldı bende ölümün.
Demedim dilimin ucuna ne geldiyse.
Şems vakti gönlüme sığmayanları dedim duada.

Kaderden payıma düşeni y/aşıyorum.
Halbuki tanıdım ben sevgiyi kelebeğin uçuşunda,incinen yine bendim.
Ümidini tüketme!..
Yaşadıklarının anlamı bilmelisin.
Güç birliği haline getir duygularını.
Karşılıklı istişare varsa, adı yok senin gibi.

En çok anlamak yoruyor bizi.
Bir çeşit bağışlama gibi.
Bir halin derdi özlemin hasreti.
Ne giydiğini düşünür,
Uyandığında rüyasını merak eder
Aynaya b/aktığında anılar
Yüzün aynı mı?..
Neyi özlediğini soracak bir yürek.
Nasıl olduğunu yaz bana der eskimiş bir resme b/akan g/özlet.
Rahat mı kalbin!..
Neler düşündüğünü yaz b/ana der cümleler.

Gidişine cesaretin yetti mi?..
Yorgunsan, sanki bu dünyada yokmuşum.
Neler yaptığını yaz bana.
Unutmuşum gibi seni
İyi şeyler mi, anlatmak dahi güç olan y/anında.
Beni mi?..sana besliyor dualarım..
Uzatamayan sana elimi, yada açsan.
Yorgunsan benim gibi geçen yıllarda.
Çok şey öğrendim saçıma düşen aklardan.
Aşk, aşıkı sır ettikçe mis gibi kokar şems vakti.

Sevgi yoksa her şey hızla geçer.
Düşünceyi düşünenler için
Nefesimizin nefeslendiği şems vaktinde sende iste sende bul.
Ne çok hor bakıyorsun Estağfirullah’a.
Dünyayı sır’mı sanırsın.
Hangi rahmetin şükrünü eda ettiniz aşkı talep edersin ey gönül.
Zühtü takvadasın ne ararsın ey insan.
Ha bir karış toprakta mevlayı görürmüsün.

S/öz sahibinin,manaya boyanan onu görür.
Biz sadece tevekkülün sırrına talibiz.
Sadece anladıklarımı gördüklerimi.
Esma’nın manasındaki mayayla duanın kapısında bekletiyorum kabirlerde bunlar çıkıyor.
Kaç Gülizar görürse g/Öz’ün manan hayret içinde mi?..
Hayrete olan buluyor hakikatin hakikisini.

Kendine zulmetme, mektebi irfanda divane olan gönüle git.
Rahmet çok ezbere şükürle kimse bilmez ahvalini.
Sırrı okuyan gecenin çobanları aşk oduna h/ardır.
Son düşüm'dü gitme'den evvel.
Hiçbirimiz dertli gönülüz şems vakti huu’larda.

Biz bu dünyalıklara üfler geçeriz aminlerin sırrında.
Dillere dil uzatmadan, gönüllere nazar etmeden.
Bildiklerini bilmeden.
Sevdiklerini sevmeden.
Önce seni sevip yaratana hor bakmadan.
Hangi zerresin'de kalmıştım?..
Şiirin ortasın'da dans eden heceler geçiyor.
Bir şiir yaz!..

Ömre cemre gelir, onlar bize bizi anlatır.
Hasrete vuslat gelince, gönül yangın yeri oldu.
Soluğu sende olan, zamana ateş gelir.
Yeni bir başlangıç vardır.
İyileştirmek için y/aralarımı , bir çeşit merhem var dua’da.
Ter için'de uykumu bölüyor.
Gönül bu gönülden içeride bir has oda.
Şems vakti üşündükçe sevgili vakit olur alevin h/ar’ında.

Ah bir cehennem olup gitse dediğimiz nefs.
Biliyor olsaydık donumuza kadar soyulacağımızı.
Sanki benim derdim onun umurundaymış gibi.
Zordu bu Aşk'ın vebalini taşımak.
Artık yolda yürürken önüme bakıyorum.
Bir kabristanda, hemen kovardık onu.
Ona kendimi asla vermezdim dediklerimizle.
Her şeyi silkip atacak bir karış toprak.
Gitmeye cesaretim, kalmaya'da mecalim yoktu.
Bu aşkın şarkısı sabah akşam okunması için.

Hasret demek aşk.
Çığlık çığlığa kalmaktır terk edip gitmek.
Kalbinin göçtüğü yerde kalıyor.
Kurumuş papatya'nın yaprakları gibi.
Son arkadaşım hissetmiş gibi.
Dilim'in ucun'da şems vakti dua’da b/arınan kelâmlar.
Içim'de garip bir alfabenin harf dökümü var.
Çaresizce kalakaldım sessizliğin orta yerinde.

Sevdiğim söylüyor bensiz olamayacağını.
Onu arzulamasaydım bu denli.
Şems vakti sanki aşk duada beni ezecekmiş gibi.
Tİtrediğimde değdi gönlüme, günaha sürükleyemezdi.
Kendine dikkat ediyorum uykuyu ikna etmek için.
Ve korkuyorum her yağmur damlasındaki tefekkürden.
Gerçekten seviyor mu?.,
Varım yoğum eriyip gittiğinde.
S/an’ki benim derdim umudundaymış gibi
Maşuğun aşk’taki teheccüt v/akti tatlı telaş içindeki hali hayata verdiği en güzel pozudur. (Y.ed)