Garip Bir Veda! Şiiri - Nazlı Muhip

Garip,acemi ve şaşkın bir kuş,
Bu hayat...
Takılırsa kanatların bir duyguya,
aldırma...
Büyük ihtimalle yalandır o da...

Bu bir vedaysa eğer,
neden el sallayanı yok.?

İlk bakışında kaldı,
son nefes...
Yalandır,dedim
yürüdüm...
Henüz yazılmamış bir şarkı dilimde,
Sonra koştum...
Durmadım...
Ve şimdi varamadığım o yerler var,
hayallerimde...

Kendimce haklıydım,senin gözlerinden
bakamadım kendime..
Ve sen benim gözlerimden göremedin hiç kendini...
Dedikleri doğru olamazdı,
Sen bu kadar kötü kalpli olamazdın...
Yinede bütün hakları alıp kendimden,
sana veriyorum,
sonra koşup gidiyorum yanından...

Kefensiz gömülen bir ölü gibi şimdi aşk,
koca bir yükün altında,savunmasız...
Bu bir veda olmalı...

Karanlık,umutsuz ve
engelsiz yollardan nereye varılırsa
işte oradayım...
Seni de yanıma çağıracak
kadar güçlü olamadım...

Bu bir vedaysa eğer,
neden gözlerde yaş yok.?

Ölümüm hayat bulsun,
Yoruldum,yorgunum,
Bu bir veda olmalı...

Hadi giyin ayrılığım,en güzel kıyafetlerini
renk renk gözyaşı sür,yüzüne...
Gidişimizde gelişimiz gibi güzel olmalı,
yakışmalı bu aşka...
Yolları takıp kolumuza,
hayallerimizden pusulamızı aklımıza koyup
gidelim hiç olmayacak şeylerin peşinden...
Kandırma kendini,
tabii ki bu bir elveda...

Bakarsın güneş vurur,yollarımıza,
Bakarsın bir şair kaleminin
sayfada bıraktığı gölgesinde,
yeniden hayat bulur bu aşk...
Bakarsın birgün bestelenir henüz bestelenmemiş
şarkılar...
Unutunca,unutulunca
belki de ölünce...

Sen yolunda devam et,
ben yorulurum senin yerine...
Sen sözler söyle durmadan,
ben bütün kötü sözleri içinden ayıklayıp
giyerim üzerime...
Sen sakın zahmet etme yerinden,
senin yerine giderim ben...
Biliyoruz ki bu bir veda...

Garip,acemi ve şaşkın bir kuş,
Bu hayat...
Takılırsa kanatların bir duyguya...
Aldırma...
Büyük ihtimalle yalandır o da...