Bir ağırlık yüreğimde nereye gitsem
Nefes alamıyorum
Hatıralar dolu ceplerimde
Elimi atıp çıkaramıyorum
Özlemekten mi korkuyorum
Maziye hasret gideceğimden mi
Her derde deva olurum derken
Kendi yaralarımı saramıyorum
Yorulmuşum düşüp kalmışım
Ben savaşın tam ortasında yıkılmışım
Kurşunlamışlar bütün hayallerimi
Artık başımı kaldıramıyorum
Ağlasam olur mu bu yaştan sonra
İçimde kasvet bulutları
Nereye dönsem keder gam
Çile dert nereye baksam
Bunalıyorum
Hata nerede, kimde sormaktan bıktım
Düşlerimi yıktım Dişlerimi sıktım
Yolu değiştir dediler
Yolları değiştirmekten bıktım
Bırak gitsin gittiği yere kadar
Gururuma mı yediremiyorum
Yaşananlar o kadar mı ağır,
Yapamıyorum
Bahanem hazır imtihan bu, kader böyle
Anlaşılamadan gideceksin
Senin hikayen de yarım kalacak
Bu hep böyle mi olacak
Dayanamıyorum.
Veli Can Çetin
Kayıt Tarihi : 9.5.2020 04:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!