Medeniyet denilen sefahet oyuncağı
Boğar karı-kocayı zevkte Marut misali
Uçurur akılları talihsiz kafalardan
Bir noktada bağlayıp yıkar Harut misali
Durmadan ilerleyen azgınlık çağındayız
Yıkılası bu dönem daha ne kadar sürer
Zehirli iğnelerden örülmüş ağındayız
Kanayan yaramıza bilmem kim merhem sürer
Ruhumuz çoktan ölmüş cismimiz harap-bitap
Mesholan siretimiz hınzır,maymuna benzer
Bir köşede,tozlanmış kurtuluş sunan kitap
Uzansak ona doğru zorbalar bizi ezer
Şeddadlar çağlar aşmış dünler gelmiş bugüne
Zulümlerde ezilen masumlar suçlu gibi
İnsan inanamıyor gözüyle gördüğüne
Bedenler nefislerin kölesi,kulu gibi
Tutunamaz manalar herşey maddede biter
Yıkılır cümlelerin sunduğu koca alem
Akıllar tabiatın sıcaklığında yiter
Duyulur yüreklerden figan yağdıran nalem
Sıkılır cenderede..ruhlar kan ağlar bugün
Süzülür eğrim eğrim derbeder halleriyle
Dökülür hüzünleri hüzün yağdıran göğün
Mırıldanır öylece titreyen dilleriyle
Saçılır asumana karanlık bulutları
Hüzün dolu geçmişin kan ağlayan yüzünden
Dağılır parça parça gelecek umutları
Yıkılası bu devrin zulmet saçan sözünden
Tan yeri ağardıkça yer gök aynı renk olur
Yayıldıkça aleme güneşin sıcaklığı
Tutunur ellerimiz birleşir ahenk olur
Duyulur içimizde günahın kuraklığı
Kayıt Tarihi : 17.12.2014 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!