Bisikletim mi ayağım kadar küçük
ayağım mı bisikletim kadar büyük diye geçen
garip bir çocukluktu benimkisi.
Toplar olduğu yerde yuvarlanırdı
ve sadece oyuncak askerler konuşurdu.
Süpermenin olmadığını bilirdim
ama yine de noel babanın olmadığı haberini aldığım gün ağladım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla