Gonca ateşini terk etmiş bir meçhule gidiyor
Zaman küle dönmüş
Ufuk müphem serenatlara hazırlanıyor
Kimsesiz bir ağaç kendine ağlarken göl kıyısında
İnsanın içindeki çöl çoğalıyor
Ne garip bir aşkın susuzluktan ölmesi
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan