Garip ama gerçek Şiiri - Vildan Altunbaş

GARİP AMA GERÇEK

Rüzgar bile girmişti odaya,hoyratça,
Tülleri,kağıtları savura savura,
Bir öfkeyle şiirimi yere attı,
Ayağı olsaydı, üzerine basacaktı! .

Ardından bir sinek girdi içeri,
O tiz sesiyle dolaşırken,
Sanki bir şeyler aramada,
Bir gürültü bir yorgunluk,bu şiiri yazmak zorlaşmakta.

Heryer aydınlıkken gökyüzü birden karardı,
Bir satır daha yazacaktım,
Işığımı niye aldı! ,
Şiirlere yazamadığım bu hüzün gine bana kaldı.

Ölüm kapıdaydı oysa,
Kapı,kapı dolaştığı sanılsada,,
Her kapıda bir ölüm yatmakta,
Kapılara sürün kilitleri,anahtarsız girer onlara.

Saatte tek bir hece,
Hece,hece şu zaman sanki bir bilmece,
Saniye,dakika geçen ömründür dinle! ,
Tık,tık diyen saat,sana bir şey belirtmede.

Çayı tutan bardak,
Bardağı tutan masa,
Benimde ayaklarım tutuyor gövdemi,
Oysa ufacık bir hüzündün sen,kalbim taşıyamıyor yükünü,

Garip ama gerçek hala aynıyım,
Hala ölecekmiş gibi,Hala yaşamaktayım,
Bir yanım zir deli,Bir yanım filozof,
Bir elimde yer bezi bir elimde kalem,hangisi daha çok yakışıyor bir bilebilsem.

30.05.2003

yazan:Vildan Demirci Altunbaş.

…..hangisi dahaçok yakışıyor bana! ....