Bir garip soytarıyım
Yıkıntıların arasından çıkan,
Ellerin bana uzanmış
Gözlerin
Bana kilitli
Korkuyorum bakmaya
Karanlığım incitir diye
Benim olmuş ellerin
Bir an bırakmaya korkuyorum aşkım
Bir daha bulamam diye
Korkuyorum aşkım kırmaya
Sarılıp da saramam diye
Seviyorum seni en derinime kadar
Ve aşkım seni bana katıyor
Her seferinde
Her seferinde beni ben yapıyor
Ve çekiyor beni
Bu garip soytarının kabuğundan
Ellerim şimdi daha net
Ve gözlerim eski çocuk masumiyetiyle benim
Ben eskisi gibiyim artık
Ben seninim artık
Sen benimsin
Aşk hiç batmayan bir güneş gibi
Aydınlığım hiç bitmiyor
Aşkım biraz daha ben yapıyor beni
Her sarılışta
Her öpücük biraz daha
Her bakış biraz daha
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta