Bir garip soytarıyım
Yıkıntıların arasından çıkan,
Ellerin bana uzanmış
Gözlerin
Bana kilitli
Korkuyorum bakmaya
Karanlığım incitir diye
Benim olmuş ellerin
Bir an bırakmaya korkuyorum aşkım
Bir daha bulamam diye
Korkuyorum aşkım kırmaya
Sarılıp da saramam diye
Seviyorum seni en derinime kadar
Ve aşkım seni bana katıyor
Her seferinde
Her seferinde beni ben yapıyor
Ve çekiyor beni
Bu garip soytarının kabuğundan
Ellerim şimdi daha net
Ve gözlerim eski çocuk masumiyetiyle benim
Ben eskisi gibiyim artık
Ben seninim artık
Sen benimsin
Aşk hiç batmayan bir güneş gibi
Aydınlığım hiç bitmiyor
Aşkım biraz daha ben yapıyor beni
Her sarılışta
Her öpücük biraz daha
Her bakış biraz daha
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta