Bir garip soytarıyım
Yıkıntıların arasından çıkan,
Ellerin bana uzanmış
Gözlerin
Bana kilitli
Korkuyorum bakmaya
Karanlığım incitir diye
Benim olmuş ellerin
Bir an bırakmaya korkuyorum aşkım
Bir daha bulamam diye
Korkuyorum aşkım kırmaya
Sarılıp da saramam diye
Seviyorum seni en derinime kadar
Ve aşkım seni bana katıyor
Her seferinde
Her seferinde beni ben yapıyor
Ve çekiyor beni
Bu garip soytarının kabuğundan
Ellerim şimdi daha net
Ve gözlerim eski çocuk masumiyetiyle benim
Ben eskisi gibiyim artık
Ben seninim artık
Sen benimsin
Aşk hiç batmayan bir güneş gibi
Aydınlığım hiç bitmiyor
Aşkım biraz daha ben yapıyor beni
Her sarılışta
Her öpücük biraz daha
Her bakış biraz daha
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta