Garip Şiiri - Murat Demirbaş

Iki oglu vardi ahmet ve mehmet,
Garibim dünyada çok çekti zahmet.
Döndü basucunda görünce beni
Dedi bana ölmüslerine rahmet.

Çocuklara gelin dedi yanima
Bu hastalık tak eyledi canima
Tuttu ellerinden iki yavrunun
Bakin babanızın garip haline

Dudagı kıpırdadı ah dedi
Ahmed'i cagırdı herhalde belli
Ahmed buradayım babam dedi
Actı gözlerini Mehmedim dedi

Birden gözlerini yukarı dikti
Tükendi takati mecali bitti
Söyle hafiften bir gülücük attı
Hafifce yorganı üstünden itti

Hafifce gözkapağını actı sağ baktı
Ahmetle Mehmedin elini sıktı
Iste o an can bedenden ayrlıdı
Elini bıraktı yolculuk bitti.