Garibin Hikayesi Şiiri - Ahmet Çiçek

Ben asık suratına tokat yemiş
Düğmesi kopuk bir öğrenci
Gelene gidene eyvallah demiş
Bir tepe yamacıyım
Sen, dağ zirvesi
Kartvizitli babanın kızı…

Ben, noktası konulmamış kitap türüyüm
Anlatacak çok şeyim yok aslında
Öteden beriden
Kafiyeli cümlelerde ağlarım hep
Bir şiirin en yorgun haliyle
Kaldığım yerden direnmek
Sen, öznesiz cümlelere yüklenen yüklem
Sen mana, sen sebep…

Ben, sonbaharım, kışım
Soğuktur yüreğim
Dere yamacına tünemiş değersiz bir bitki
Farkında değil kimse benim
Sen, tüm iklimlerin ferisin
Sen bahar, sen sebep…

Oysa ne mutluyduk ikimiz
Keşke gene parasız olsaydık
Paylaşsaydık …
Ben tökezlerken
Sen koşar adım uzlaştın yüreğimden
Sen ihanet sen sebep…