Garibin Gönlünde Şiiri - Kemal Doğanay

Garibin gönlünde rüzgarlar eser,
Ne duyanlar olur, ne de görenler.
Yolunu her akşam eşkiya keser,
Ne duyanlar olur, ne de görenler.

Göz yaşı sel olur durmadan akar
Konu komşu gelir, uzaktan bakar
Garibin gözünde şimşekler çakar,
Ne duyanlar olur, ne de görenler.

Başını kaldırsa karşıda dağlar
Düzelirim diye geçiyor çağlar
Garibin her gece anası ağlar,
Ne duyanlar olur, ne de görenler.

Gönlündeki sevda yaktıkça yakar
Başının üstünden dumanlar çıkar
Garibin yurdunu düşmanlar yıkar,
Ne duyanlar olur, ne de görenler.

DOĞANAY'ım derdim dağları aştı
Mecnun Leyla için yollarda şaştı
Garibin yolunda nehirler taştı,
Ne görenler olur, ne de duyanlar.