Garibim Şiiri - Efe Başhoruz

Ne mesken yerleri kendime ev edindim.
Ne bilinmez Tamu'yu hâr kılıp da girdim.
Bir yazıydı, silinmez. bir anıydı, tükenmez.
Tükenmeyen acılarla çırpınan garibim.

Kalkamadım, ki kaç kez döndüyse başım.
Eğilmedi yine de âşk gurûru lâfzım.
Bir şişe daha alamadım da koşup,
Gözlerini akl-ı hayâlinden çıkaramayan garibim.

Bir vakit oldu ki dindi, bitmez dediğim çile.
Çile gitti, sen gittin, ne kaldı geriye?
Acı da olsa sen vardın yanıbaşımda,
Acını da hatrını da özleyen, aklı yetmez bir garibim.

Bir garipsem ne olmuş, yaşamayı mı unutmuşum?
Derd-i hasretinle yanıp tutuşmaktan kurtulmuşum.
Çayın da tadı kalmadı gerçi ama;
Şarap hâlâ döndürür, garb-ı sarhoşum.