Gariban Ömrüm Şiiri - Muhammed Akbulut

İnekler salınmış yayılır gider
Kuşlar türkülerini çağırır gider
Dağların üstüne dumanlar çöker
Çobanın kasketi yollarda düşer

Akşam olur cırgıtlar öter
Yemekten sonra yollara düşer
Kara yılan gece etrafı süzer
Karabaş kirpiyi uzaktan sezer

Sever karainek ekmeği elime koşar
Başını okşarım yüreği çoşar
Öğle ayranla mısır ne hoş gider
Bu çağda cenneti yaşatır köyüm

Muhtar emmi sabahtan yollara düşmüş
Merkezden sipariş veren verene
Akşam dönerken araba tıklım tıklım
Gurbetten yolcular gelen gelene

İçtiğim çayların haddi hesabı yok
Turşu suyuna pilav ne güzel gider
Anam pancar kavurması yapınca
Evde herkesin yüzü özü güler

Irmağın sesi karışır keçi sesine
Değirmene buğday götürmüş bir garip nine
Vakit geçirirken mısır közler
Bu çağda cenneti yaşatır köyüm

Bakma sıkılınca dedikodu yapana
Düşmanı hasta olsa yüreği yanar
Şehirden gelene bin ile koşar
Bir tane göremez gariban köylüm

Devletini kendinden fazla sever
Üç günlük ömrü fakirlikle geçer
Haramiler apartman diker
Yine kızmaz soğana şükreder

Merkeze gidince heyecan yapar
Gözü doymayana para kaptırır
Evine döner akşam pide yaptırıp
Yüzüne güleni dostum zanneder
İçi dışı tertemiz garip köylümün