Çile bana çile bana
Karanfilimden düştü çile bana
Nazlım naz eder
Her gün çile bana
Gözlerine bakarım çile
Seçtim onu ben bile bile
İnsanlar tanır mısın çocuğum.
Melekleşir bazen uçar
Göklerde süzülür kuş misali
Tanıyamazsın zaman içinde kendinden geçer
İnsanları tanır mısın çocuğum
Güzellerin güzelini yakalar
Efkarlandı deli gönül
Bir sigara yak dedi
Şükret haline; bak aleme
Silkin; ayağa kalk dedi
Dünya yalan; bomboş.Ne beklersin
Hasretim nasıl izah edeyim sana
Gözlerimden damla damla aktığında anlarsın
O kadar yakın, o kadar uzaksın
Göz göze baktığım da anlarsın
Saçlarım yüzüme gölge olduğunda
Sevda coşup aşka geldiğinde
Hava puslu gönlüm puslu
Gam bastı geçmiyor Karanfilim geçmiyor
Yürek dolu sima yaslı
Asıldı surat geçmiyor Karanfilim geçmiyor
Ayrıldım Karanfilimden üzgünüm
Dünya bomboş hayattan bezginim
İçim boş dışım boş
Dünyam bomboş
Ne garip dünya
Sevgi sevda da boş
Sevdim dedim malzeme
Dedikodulara kapıldı
Can dediklerim canımı çıkarıyor
Anlayamadım bu âlemi
Lime lime eylediler suç mu sevmek
İkiyüzlülüğü kınardım yüz kalmadı
Sabrında sınırı var
Silkindim yalın haldeyim
Aldırma desemde aldırır.
Kara günler Kara günler.
Vurdum duymaz değilim ki
Kara günler Kara günler
Her canda olur kara gün
Bazen gelir bazen geçer
Kolay mı sensizlik
Hasretin içime düğüm atıyor,
Sıkıyor yüreğimi,
Dokuyor beni ilmik ilmik
Kolay mı sensizlik
Nazlıyı incittim incindim.
Ruhumdan bir tel koptu.
Ben ince düşündüm düştüm.
Yüreğimdeki el koptu
Hayatım dedim heyhat oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!