Gardiyanım ol Şiiri - Jale Erdoğmuş

Gamzemde bir evin var, bana dönmeni bekleyen.
Sana ait tek yerim yok, bil istedim.
Her an sana akan bir bekleyişimdir içimde.

Gözlerinden içtiğim sevdayı görenler bile hayran sana.
Anladım ki ben sende tutuklu kaldım;
geçmez sensiz ömrüm.

Bir gülüşün için mapus yatarım.
Gardiyanım sen ol, tutuklun ben.
Her gün seni görme umuduyla cezamı arttırırım.
Müebbet olsun, hiç fark etmez;
yeter ki varlığını hissedeyim.

Kokun sarar duvarları,
aşkınla aydınlanır her gecem.
Kimse bilmez, kimse göremez derdimi.

Tek hücreli bir odada prangalar takılsa da
gücüme gitmez.
Sürgün yesem de
senli sevdalara gebeyim.

Bir çocuğumuz olsun istiyorum.
Doğarsa bir gün aşkımızın meyvesi,
yüreğin ona benzesin, gülüşü bana.
Umutlarımız beslesin, sevgimizle büyüsün.
Her zerresine karışsın her zerremiz.

Ellerimiz birleşsin.
Öyle çok şey beklemiyorum, istemiyorum.
Ruhunun her köşesinde olsam yeter.

Aşk, sen koksun güller gibi.
Teninin sıcaklığı değsin, güzelleşsin ruhum.

Aşka getirdin yine;
nakış nakış işleniyorsun yüreğime.
Ne dünya umurumda, ne evren…
Varsın yansın bu âlem ,
Sevgimizle yok olsun..