Eller, kollar, zincirde en ağır prangalar
Kayalardan süzülür güneş, batarken ışıltılar
Gövdem bir çınar ,çırpınır üstünde ulu
kanatlar
Dört bir yandan gelir sesler ve doğruları
yalanlar
Kıramadılar kolumu, dallarımda ise sımsıkı
bağlar
Her bir yüz farklı ama incitir beni sahte tüm
simalar
Kapkaranlık bir gece, adımlarımı sayar tüm
basamaklar
Beklerim yıldızlar sönene kadar ; ay ise gökte
beni selamlar
Ve sen! Özgür olduğunu düşünen insan ?
Aslında gardiyanlar da birer mahkumlar
Kayıt Tarihi : 8.10.2023 02:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!