Gardiyan Şiiri - Serkan Uçar

Gardiyaaan! aç kapıyı gardiyan,
Gözlerime yağmur dolmadan nolur.
Gardiyaaan! aç kapıyı gardiyan,
Saksımda çiçeğim solmadan nolur.

Sanki, sular çekiliyor nehirden,
Sanki, yüreğime çığ düşer birden,
Kaldır beni yerden, tut ellerimden,
Kederim göğsümü delmeden nolur.

Bu kadar vicdansız olma istersen,
Ağlardın, içimdeki kor u görsen,
Ne olur? beş dakika izin versen,
Bir düşün ah’ımı almandan nolur.

Kuşları özledim, çiçekleri de,
Oğlumun adı Can, kızım Feride,
Neler bıraktım ben, neler geride.
İnsaf et, Azrail gelmeden nolur.

Güneş, gökyüzüne sırt çevirmeden,
Gece, üstüme hüzün devirmeden,
Bırak da son nefesimi vermeden,
Yavrumu göreyim, ölmeden nolur.

Gardiyaaaan! aç kapıyı gardiyan,
Yokmu ulan, yokmu sesimi duyan?