Gardını Alan Sensizlik

Gardını Alan Sensizlik
.
Senin varlığında bu şehirde yaşamak bile işkence be.
Sen varsın diye sensizliğe güzelliklere sürgün ediyor beni kader
Hayat kemale erer sende hep gereksiz bir keder.
Beni düşününce hayat sana elem keder eder
.
Kelimlerimle abı hayattan nasibiyetler edersin
Ruhsuzlukta sen bak neler neler edersin.
Susmak bile bir mana eder sende ne eylersin
Bakıp geçtim dünyaya bak fanidir sende bak sende
.
Riyakar bakışlarla bakarken samimiyetine
Meğer ne köprüler ne surlar varmış benliğinde
Acımsı bir yemekti gözlerine bakınca gözlerim
Senle yaşamak mangalda gibi yanan közlerim
.
Derdi dermana sarıp yedim durdum güzellikleri
Oysa ruhsuz kalmış hızlı yaşadı bedenin
Ruhun bi okadar yavaştı bedenin bekleyemedi ruhunu
Fütursuzca dağladın dağları ovaları ve ve BENİ
.
Renksiz bu hayatı sende ne eylerdim ki ben
Ruhsatı gibiydi sanki sensizliklerim önceden alınmış.
Masada duran sigaram bırakmaya yüz tutan kederim gibiydin
Ben sensiz de uçar giderim, sense beni seyret...
.
(Serdar Faruk 16 Mayıs 2015)