kara trenler geçiyor
gönül garından,
ise boyuyor renkli düşleri,
kirletiyor tertemiz gülücükleri.
el sallamıyor yolcular,
namert sırtları cama dayalı,
suratlar kara boyalı.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Her trenin yolcusu aynı durağın yolcusu değildir. Belli ki o garın yolcusu yada müşterisi henüz gelmemiş. Belki bir gün gelir kazaran da olsa, belki evine gider belki de başka trene biner...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta