Gamzenin gölgesi Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

Gamze öyle derin ki, aynalar suskun kalmış,
Bir bakışta sırlar çözüldü, devran altüst olmuş.
Öyle bir çukur ki, içinden ışık bile çıkmaz,
Zaman, boynunu büküp bir eski efsaneye dalmış.

(Kapılar açık, rüzgârın hükmüyle mühürlenmiş,)
(Bir suskun mahkûma, kelâm bile dikenmiş!)

Kim kime ne sorsun ki, gözler dilsiz kalmış,
Bahtına düşen harfler, kaderin narındanmış.
Serin bir sükût dökülürken yaralı dudaklardan,
Gönül, özlem içinde eski ahitlere yanmış.

Bile bile sustu kalp, sustu ve mühürlendi,
Bir gamzenin gölgesinde kader yenilendi.
Güle düşen bir çiğ tanesi gibi,
Adın, zamana bir mühür gibi işlendi.