Gamzeli Kadın Şiiri - İlyas Gültekin

Ahhh saçları hüzün kokan kadınn.
Senin o bakıldıkça huzura boğan, yer yüzünden koparıp, gök yüzünde gezdiren gözlerin varya, Kaç mevsim birleşirdi de içimde, ben yine kurak toprağın yağmura ihtiyacı gibi muhtaçtım sana.
Eyy.. sesi cennet kuşlarını kıskandıran kadın..
Senin o zifirden halice kara hayatımı renklendiren,
Ot bitmemiş kalbimde zambaklar açtıran gülüşün varyaa...
Gelde bak, yağmur sonrası gökyüzümde çıkan gökkuşağı'na,
Kaç tane daha renk belirdi,
Adını bilmediğim, her birinin yüzündeki tebessüme eş değer olmayan, bi çok renk.
Özledimmm.. hadi gel içimi ısıtan gülüşünden süreyim özlemime.
Haps olduğum zindanlarım, çıkamadığım karanlık çukurlar olsun gamzelerinn..
nefesinin sıcaklığında kavrulayım,
Dudağından dökülecek sözlerede soğuyayım.
Ben bir tek sana, yanlızca sana ait olayımmm...
Yağmurlar sonrası toprağa kokusunu veren kadın, Gökteki yıldızlar kadar uzak olsanda,
Her kalbime dokunduğumda seni hisedecek kadar yakınsın bana,
Eyyy ay'a gülüşüyle rengini,
Güneşe sıcaklığını, sevgisiyle veren kadın,
Hadi izin ver,
Kalbin evim,
Gülüşün huzurum,
Gamzelerin yatağım olsun,,
Bir ömür gamzende uyuyayım.......