Gamzelerime beton döküyorum

bak sen varsın diye,sen yoksun diye
gamzelerime beton döküyorum!
bilmediğim bir şaire benzerken, kendimi buluyorum.
ürkmek isterdim biraz, hayatım da biraz korkmak,
bir çayır kuşu olmak,
uçarken havada kendi kanatlarımı yolmak,
varsın inadına intihar desinler,
onlar ne derse desinler,
senin bulunduğun şehrin üzerinde yüzerken
kanatlarımı havada yolmak!
yalpalamak sana doğru adım adım,
tam yanına gelmişken sana düşmek,gibi bir muradım var.
adına övülmüş diyorlar,adına umulan
adına yalan katılmayan,
adın gibi misin söyle,düşeyimmi bir terazi günü eline.
H harfinden ortala beni,şöyle göğsünün tam yerine
mahşer yeri kalabalığı sessizliğinde konuş benimle,
karşılıklı sevmek ne demekmiş,
haykıralım bu çağa,
sen konuşma, ben susayım,
bakmak ta kaderden dir unutmayalım.
bende hatırlıyorum öyle bir andı,
yol üstüydü kalabalıktı,saniyeler kadardı,
kazara baktım,yazılmış deftere ben kaza sandım,sonra hatırladım.
senden önce kadere iman etmişliğimi yeniledim,
sustuğumu sandım.
lütfedilmiştin bana teşekkür ettim el- aziz olana.
o (cc) güzel, ondan gelende güzel elbet bilirim.
dert dediğinde gülümsediğini göre biliyorum,
sesinde bazen gülmek açıyor bilmem biliyor musun,
dert değilsin bende bilmeni istiyorum.
kavuşmuşluğumuz var bu dünya üzerinde,
buluşmak şimdi sessiz bir imge,
hangi köşede hangi çıkmazda bilemiyorum ama,
kavuştuk senle,iki kalbin bir aşkın üzerinde,
buluştuk seninle
bunda dolayı mutsuz değilim,olamamda.
mutsuz olacak kadar uzun ve ölümsüz değil dünya.
gitmek var,bulmak var,
beklemek var,bir gerçek var.
ben seni,sen beni seviyorsun diye bir gerçek var.
bir kavuşmak,üç ayrılık sonunda
inşa etsin ALLAH 'ım inşallah bir buluşmak.
bilen üzülmez,bilen kahır etmez,bilene zul gelmez,
bildirene şükür ki.
sadri alışık kıvamında gülüyoruz bunca olağana.