Öncelikle belirtmeliyim ki bu yazı şiir amaçlı olarak değil sevgiliden özür amaçlı yazılan bir yazıdır..
Şuan arka fonda kimin söylediğini bilmediğim slov bi şarkı, yanında aparatif olarak yarım paket marlboro ve gözyaşıyla beraber yazılıyor bu satırlar..
Biliyorum sen hep kızardın bana ağlamama..
Benim için dahi olsa ağlama, değmez derdin..
Uzun zamandan sonra ilk kez tartıldım bugün.. 65 kiloydum şimdi 59a düşmüşüm.. Zaten giydiğim hiç bir pantolonumun artık belimde durmaması gösteriyordu bunu.. Gözlerimin altındaki siyahlıkları kapatmak için örtücü bile kullanmaya başladım.. Herkese iştahım kesildi ondan yiyemiyorum diyorum. Kimse neden yemek yiyemediğimi bilmiyor. Zaten bu hastalık psikolojisi daha çok bozuyor midemi, hiç yiyemiyorum.. Ki 10 gündür 2 veyahut 3 kere yemek yedim. Yemek yemedikçe mide küçülür derdi annem hiç yiyemezsin sonra hasta olursun derdi.. Bir süredir ilk kez dün çok mutluydum.. 1 senedir hayalini kurduğum şey gerçekleşti.. Bir süredir ilk kez o kadar yürüyebildim o sevinçle.. Çok fazla ayakta duramıyorum çünkü, yada çok fazla yürüyemiyorum. Hemen başım dönmeye başlıyor. Kendimi bayılacak gibi hissediyorum kötü oluyorum.. Ne yapsam diyorum.. Ne içsem hangi ilacı kullansam da iştahım açılsa, yemek yiyebilsem.. Dolu dolu tabaklarla yemek yemeyi bile özledim. Açlıktan karnın guruldarken her lokmada gidip kusmak çok kötü birşey. Midemi bulandırmadan yiyebildiğm tek şey cips ve çikolata. Sürekli marketteyim o yüzden.. Doktor bana sigarayı kesinlikle bıkrakacaksın demişti.. Hatta yanında sigara dahi içirtmeyeceksin kimseye, sana çok zararı olur dedi.. Heralde sigarayı bırakmak yerine tekrar başladığımı bilse öldürürdü beni. Zaten diyor böyle giderse hastaneye yatırırım seni diye. Ama ben hastaneye yatmak falan istemiyorum. O kadar insanın arasında kendimi ölecek gibi, daha kötü gibi hissediyorum. Bu yüzden doktora bile yalan söyledim son kontrolümde. Ağrılarımın bir kaç gündür hafiflediğini söyledim. Oysa tam tersi git gide ağrılarım artıyor. Nefes aldıkça ciğerlerime bişey saplanıyor sanki.. Doktor da inanmamış gibiydi gerçi ama neyse.. Biraz daha yatmalıyım sanırım.. Acayip bir halsizlik var üzerimde. Bütün gün uzanmak boş boş televizyon izlemek, istiyorum.. Birde tek dostum dediğimle konuşabilmek...
O değil de gel biz senle mektup arkadaşı olalım.
Yalnızca ruhumuzu yazalım birbirimize,
kağıt sen koksun.
Her hecede seni okuyayım, her cümlende ruh bulayım.
Sende, sen olayım..
Büyüme çocuk,
Büyüme sakın hayatın ne olduğunu anlama,
Hep çocuk, hep masum kal.
Hayat seni de kirletmesin,
Seninde ellerine kan bulaşmasın başkalarının yüreğinden akan.
Yada senin gözlerine de yaşlar pusu kurmasın,
Kadın aldı eline bir kağıt ve kalem,
Düşünmeye başladı nasıl başlasam yazmaya diye,
Sevgili.... die düşündü,
Sonra aklına geldi geçmiş, sevgilisi bile değildi ki artık adam,
Çok mu yakın olur dedi ve vaz geçti..
Değerli..... diye başlasam?
Kayıp
sendin..o sendin..beni benden alan..sonra kendi haline bırakan..ters yüz olmuş dünyamda bir uçuruma yaklaştıran..o sendin..hüzünlerimi hayal kırıklığıyla taçlandıran..geride bir enkaz bırakan..şimdi söylesene neden katilimi arıyorsun..vicdanını rahatlatmak için bu kadar çabalıyorsun..üzgünüm.. işte sana cevap..o sendin..aramayı bırak..
G.Gül
Bırak ki kendi vicdanının sesine kulak verebilmeyi başarasın.
Bırak ki aramayı daha başka cinayetlere de zanlı olmayasın.
Kıyamet cuma günü kopacak derlerdi hep.
O yüzden mi bugün gittin?
Ama erken olmadı mı biraz?
Daha akşam ezanı okunmadı ki...
Ben doğuştan asabiyim, ama bir mazeretim yok ona üzülüyorum..
Bir mutluluk oyunu içinde Sahte sahte gülümsüyorum..
Kaç kişi tanıyor beni gerçekten?
Şuanda seninle aynı korku filmini, aynı koltukta, aynı kraker paketini kurcalayarak yiyoruz.
Ve bu benim daha mutlu yaşamam için yeterli bir sebep...
Hayır dedi Rose.
-Hayır Flavio katilsin sen.
İçimdeki aşkı sen öldürdün.
İçimdeki SENin katili Sensin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!