Gamsız Asalak Şiiri - Veysel Şimşek

Bazı İnsanlardan Midem bulanır,
Yalakadır her kapıda yalanır,
Girmez eve gece gündüz dolanır,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

Aç kalınca orda burda yemlenir,
Gelmez Eve her köşede demlenir,
İyi bir şey yapmış gibi Namlanır,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

Asalağın Adı İşte Bundan asalak,
Hem yalakçı hem yalaka hem yalak,
Ömür boyu adam olmaz bu salak,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

Sana başka bana başka iki yüzlü olan,
Ancak böyle kendisini hep mutlu kılan,
Hayatta inanmam tam bir kırk yalan,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

Çok çıkarcı hiç İnsanlıktan anlamaz,
Çıkarı olmayanı asla yanlamaz,
Gerçi Dünya ateşe yansa tınlamaz,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

Hep böbürlenir havasından geçilmez,
Şaşkın nankör büyüdükçe küçülmez,
Böyle hain İnsanlara içim açılmaz,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

İnanmayın Bin sözünden birine,
Böyle İnsanı koyma Adam yerine,
Fark edersen şaşırırsın şerine,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.

Yalan söyler Binbir yalanı gizler,
Böyleleri el üstünde tutarız bizler,
Veysel derki böyle olur yüzsüzler,
Arlanmaz utanmaz Gamsız Asalak.