Gamlı Aslanla Dülger

Gamlı Aslanla Dülger

Bu yaylanın ardında gamlı bir aslan varmış,
Tilki,çakal evane birlikte yaşarlarmış.

Aslanı efkar basmış varmış çamlı dereye,
Bu gün toz olun demiş artıkçı evaneye.

Derler ki boş mideyi kuru laf bastıramaz,
Açlık başa vurunca aşk bile susturamaz.

Ormanın ötesinden leziz koku getirir,
Dülgerin azığından aslana haber verir.

Dülgerin eli mahkum sunmuş yemeklerini,
Aslandan zor kurtarmış tombul eteklerini

Demiş ki: Sayın aslan misafir ol şaşkına,
Belki kollarsın beni ikramlarım aşkına.

Aslan sorar: Burası kurtlar memleketidir.
Kükrerim hiç cevap yok neyin alametidir.?

Dülger der ki korkudan Gittiler onlar çoktan,
Büyük amcan kızınca çekildiler ıraktan.

Teşrif buyurursanız yarın hazırlanayım
Hünkarımıza layık ikramlardan sunayım.

Haydi üç beş gün sürsün aslanın ziyafeti.
Çakal, tilki çekemez böyle bir felaketi.

Tilki, gelir: Hünkarım bu hal, ne haldir söyle?
Biz kaç gündür aç kaldık, ölecek miyiz böyle?

Artıktan yiyemezse, çakal nasıl hırlasın?
Aç akıl övgü dizmez, Hünkarım alınmasın.

Yola çıktılar üçü, gün ola harman ola.
Evaneyi görünce dülger hopladı dala.

Bilirim aslan olan dostuna vermez zarar.
Çakal dostlu aslandan akıllı dülger korkar.

Aslan dedi ki: Dostum dalda işin ne böyle?
Hem ikramını getir, hem şu derdini söyle.

Bin desise çıkarır yiğit dostuysa çakal
Ne tenimde can kalır, ne de yüzümde sakal

Zarif bir çözüm buldu tilkidir bunun adı.
Dülgerin kafasında hiç kuşku bırakmadı

Aslandan dostu olan çakaldan hiç korkar mı?
Aslan çakalı yesin, fikir sana uyar mı?

Şeytanla pazarlıktan zarar çıkarmış meğer
Asalak sofrasında aslan pay kaldı dülger

Dostu rüşvetle bulan kafayı tilki aldı
Beyinden az çıkınca tilkiye pay kalmadı.

Dülgerin artığını çakal gizlice çaldı.
Ahmaklık bize baki, hinlik tilkide kaldı