*) (*Coştu Gönlüm*) (*

Daha dün kuş gibi hür, gök gibi boştu gönlüm.
Yeni bir dilbere ah yandı tutuştu gönlüm.
Ne vakit deşmesinden sonraya hazzı bulduk?
Sana bir kör tabibin neşteri muştu gönlüm.

Saçının buklesi hep ağyara el edermiş!
Düşecek tek telinin ardına düştü gönlüm.

Çıkamaz düğmeye küs, göğsünü ter mi basmış?
İki ton bomba yemiş, tüy gibi hoştu gönlüm.

Çözemem kalbini ben, göğse kulak mı koysam?
Tebabet ilmine rol kesmeye koştu gönlüm.

İrem’in parkı cömert, çapkına deste sunmuş.
Kaderin çarkına bak! Kaktüse tuştu gönlüm!

Kara koş, kar yola düş! Kış günü coştu gönlüm!