Gamla El Ele...! ! Şiiri - Durak Yiğit

Güz gelince yaprak döner gazele
Doğmuşum anamdan gamla el ele
Gönlümü kaptırdım ben bir güzele
Doğmuşum anamdan gamla el ele

Bir garibim garib uçtum yuvadan
Başıma taş yağdı her dem havadan
Kurtulamadım ki ben bu yaradan
Doğmuşum anamdan gamla el ele

Düştüm gurbet ele gözden ıradım
Dert başımda hep sılamı aradım
Gelenden geçenden yari sorardım
Doğmuşum anamdan gamla el ele

Can pazara düştü aldım satamam
Çaresiz derdime derman katamam
Gurbet ellerinde daha yapamam
Doğmuşum anamdan gamla el ele

Anne,Baba,Emmi; dayı özlerim
Çok dolandım bi-tab düştü dizlerim
Irmak gibi çağlar oldu gözlerim
Doğmuşum anamdan gamla el ele

Der DURAK\’ım gayri duyulmaz sesim
Çıkmıyor gurbette bitti nefesim
Şeyda bülbül gibi dardır kafesim
Doğmuşum anamdan gamla el ele

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ