Kalbi paralı, gönlü yaralı; gözleri buğulu, çizgisi doğru; halimize durmadan ağlayan, dertlerimiz için karalar bağlayan zamanının “MÜHRÜ,” devrinin “GÜL”ü, mazlûmun umudu, zalimin korkusu! ..
Nur’u Dünya’ya yayılan, meleklerce biraz da kayrılan.. bir “GAMET! ” bir gün “gönüllerde İZ SÜRERKEN” Hızır’a rastgelir.. ve ondan çok şey öğrenir...
Bilgisini çevresiyle bölüşür, Allah düşmanları ile yine; “O’nun verdiği ilimle” döğüşür...
Bir gün, “zamanda yolculuğa” çıkar, Dünya’nın daha sonra varacağı bir durağa uğrar; orada, her yer “masmavidir” ve burası Dünya’nın geleceğidir.
Gamet; bu gördükleriyle sevinir, bunu herkes bilsin, öğrensin ister...
Ve sonunda dayanamaz..müjdeyi verir...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta