Kalbi paralı, gönlü yaralı; gözleri buğulu, çizgisi doğru; halimize durmadan ağlayan, dertlerimiz için karalar bağlayan zamanının “MÜHRÜ,” devrinin “GÜL”ü, mazlûmun umudu, zalimin korkusu! ..
Nur’u Dünya’ya yayılan, meleklerce biraz da kayrılan.. bir “GAMET! ” bir gün “gönüllerde İZ SÜRERKEN” Hızır’a rastgelir.. ve ondan çok şey öğrenir...
Bilgisini çevresiyle bölüşür, Allah düşmanları ile yine; “O’nun verdiği ilimle” döğüşür...
Bir gün, “zamanda yolculuğa” çıkar, Dünya’nın daha sonra varacağı bir durağa uğrar; orada, her yer “masmavidir” ve burası Dünya’nın geleceğidir.
Gamet; bu gördükleriyle sevinir, bunu herkes bilsin, öğrensin ister...
Ve sonunda dayanamaz..müjdeyi verir...
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta