Gam Benim Efkar Benim Şiiri - Adem Ulutaş

Daha benden ne bekler/ cefasına razıyım
Gam benim efkâr benim/ neyi varsa versin yar
Dertlerime dert ekler/ garibin niyazıyım
Ne günahım var benim/ eserini görsün yar

Hem yetim hem öksüzüm/ çilelerle yoğruldum
Gönlüme geçmez sözüm/ sevdim divane oldum
Eridi bitti özüm/ bahar vaktinde soldum
Ömrüm ahu zar benim/ başın göğe ersin yar

Derman olsan ağrıma/ ferah bulur yüreğim
Sarılsan bu bağrıma/ kabul olur dileğim
Gel kulak ver cağrıma/ benim güzel meleğim
Şu gönlüm pazar benim/ gözlerimde fersin yar

Sana koştukça kaçtın/ takatimi tükettin
Peşinden hüzün saçtın/ acılara gark ettin
Başıma bela açtın/ gayrı gönlümde bittin
Vicdansız didar benim/ sefasını sürsün yar

Şimdi gönül figanda/ bülbül gibi yastayım
Hal kalmadı bu canda/ yar elinden hastayım
Şu yalancı cihanda/ mühürlenmiş postayım
Her günüm zarar benim/görmüyorsan körsün yar

Ben seni sevdim ayan/ yıktın gönül dünyamı
Sevgimi ettin ziyan/kalbin taş mı kaya mı?
Âdem rüyandan uyan/ bunun adı sevda mı?
Kalbe düşen nar benim/ Âdem kimdir dersin yar