savaşmaktan yorgun düştüm
galip gelmek umurumda bile değil
biraz olsun nefes almak
korkusuz ve saldırısız birkaç dakika
geçirmek arzusuyla
eski bir eve sığınıyorum
farklı odalarda bedenim ve ruhum
şimdi düşman askeri gibi korkuyorlar birbirlerinden
aynı duvara yaslanıp dinlenmekteler
kaçınıyorlar savaşmaktan
duvarın arkasında
herkesin keyfi yerinde
ta ki duvar yıkılıncaya kadar
yorgun argın duvara yaslanmış
bir daha belirginleşiyor savaşın tuhaflığı
silahlar çekiliyor
arkası ölüm
oysa birbirlerini görmeme konusunda gizli anlaşmaları vardı
ancak tuğlalar düşene kadar
bir süredir
hayat ile aramdaki duvardan tuğlalar düştü
ben yapmadım
o gizli anlaşmayı
bitti işte
sırtımı verdiğim taş düştü
peşi sıra diğerleri
şu sıralar duvardan düşen taşı
sanki arkasında bir şey yokmuş gibi
ustaca ve usulca yerine koymaya çalışıyorum
anlaşılan o ki yorgunum
her hangi bir çatışmaya vaktim de yok
ayrıca umurumda değil
biraz dinlenmek istiyorum sadece
dinlenmek…
özür diliyorum
her ne varsa
hayatın kuyruğunu tuttuk bir kere
bırakmaya da hiç niyetimiz yok
tutar gibi yapmaya da
redfer
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 15:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!