Galata'' nın Gölgesinde Şiiri - Nimet Öner

Galata’nın Gölgesinde

Bir kadın yürür İstanbul’un taş sokaklarında,
adımlarında yağmur kokusu,
ellerinde geceyi uyandıran bir gül vardır.
Saçlarına sinmiş denizin tuzu,
gözlerinde Galata’nın bütün ışıkları yanar.

Bir adam bekler köprü başında,
sigarasını yakar, şehri içine çeker,
hüznüyle yoğrulmuş bir kahve fincanıdır kalbi.
Caddelerden geçerken tramvayın sesi
adamın kalbine çarpar, yankılanır.

Kadınla adam karşılaşır bir bakışta,
şehrin bütün ezgileri susar,
sadece martıların kanat sesleri kalır geriye.
“Merhaba” der adam,
ama merhaba, bir kelime değil
ömrün kapısını aralayan anahtardır.

Galata şahitlik eder bu buluşmaya,
taş duvarlarında bin yıllık sevdaların yankısı,
bir aşkın ilk adımlarına karışır.
Kadın gülümser,
gülüşü Haliç’in sularına düşer,
adamın gözlerinde büyüyen bir ay olur.

Gece iner,
şarap kırmızısı ışıklar düşer meyhanelerin camlarına,
masalarda eski dostluklar, eski yaralar, eski şarkılar.
Onlar masanın iki ucunda
ilk defa kendilerine ait bir şarkı söyler.

Şehir, kadın ve adamı sarar koynuna
yıldızlar köprüye yaslanır,
rüzgâr saçları okşar,
kule onlara göz kırpar
Martılar dile gelir,
Bu şehir çok aşka şahit oldu,
Sizinkisi, başka bir masal

Azra Nimet Öner