En son geçtiğimde yanıbaşımdaydın.
Hiç yüksünmedin.
Ih bile demedin.
Yakılmadan önceydi sanırım.
Ben ki Asyaydım, sen ki Avrupa..
İki mısır alsam şimdi,
Yalnız yemek zorundayım.
Dondurma alsam iki külah,
Birini kim yalayacak?
Oltayı atsam Haliçe,
Hangi avanak balık tutacak?
Hem rakı-balık yapacak dost mu kalmış?
Tadı tuzu kalmamış buraların.
En iyisi bir daha gelmemek.
Zaten yıllarım Bozdoğan Kemerinden atlamış,
İntihar etmiş gibi.
Keman sesinde bulamadığım
Genç düşlerimin oteli
Çiçek Pasajı da yok üstelik.
Evet, evet en iyisi gelmemek.
Ahmet Zekai YıldızKayıt Tarihi : 3.11.2006 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gün Çiçek Paşajında, yalnız ve yorgun bedenim vuruşan cam seslerine karışan büyülü kemanın notalarına teslim olmuştu. Uyuyakalmışım. Rüyamda avaz avaz bağırarak koşuşan tulumbacılar; aygın baygın umursamaz sarhoşları yangından kurtarmaya uğraşıyorlardı. Uyandırıldığımda elimdeki sigaranın saçıma değerek bir miktar yanmasına neden olduğunu gördüm. Galata Köprüsünün de Çiçek Pasajının da yerli yerinde durduğu 1980 yılının kasımında.
Ben zaten bir Gülhanede, Bir Galatada....
sevgiler
ayşen GENCER
TÜM YORUMLAR (2)