Galaktik Yolculuk Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Buyurun size bir masal daha. Hem de en uçuk kaçığından.

Çocuk Kemer'de çay içinde bağlı teknenin küpeştesinden uzanmış dalgın dalgın suya bakıyor, Akıntının oynaştırdığı yosunların arasından fırlayacak minik balıkları gözlüyor.
Güneş tam tepesinden vurmuş ortamı kızdırıyor.
Gerçi bahar güneşiydi çarpmazdı
Ama yine de dikkatli olmak lazımdı
demişti annesi.
Cam gibiydi suyun yüzü. Ufak bir esintiyle arada bir kırışıyor, yüzünde güneşin ışığı yansırken binlerce kuyruklu yıldız galaksinin merkezine doğru yolculuk ediyorlarmış gibi görüntüler oluşuyordu.
Çocuk suda horozbina balığı ararken birden bir yelkenli kayık çıkageldi görüntünün içinden. nereden çıkmıştı. Hiç te Kemer'li teknelere benzemiyordu.
Rüzgarı arkasına almış pupa yelken dalgaların üstünde hoplaya zıplaya gelmişdi. Çocuk sevinçle içinde de kimse yok diye düşündü.
Binebilirsem kaptanı ben olurum.
Önce aya giderim sonra o her gece izlediğim en parlak yıldıza sürerim teknemi.
Kim bilir o parlak yıldızda neler vardır.
Belki denizatlarının çektiği atlıkarıncaya bile binerim diyordu.
Hele şu tekne biraz daha yaklaşsın, içine atlayabileceği kadar yakın olsa yeter,
kıyıya yanaşamasa bile ben suya atlar bir kaç kulaçta yüzer ulaşırım ona diyordu.
Nedense o kadar hızlı giden tekne bir türlü ona ulaşamıyordu.
Ha gayret diye düşündü çocuk.
Pırıltıların arasında ağır ağır salınan yosunlara tutunmuş bekleyen çalı karideslerinin yarı şeffaf görüntüsü aklına getirdi, başımı suya soksam o büyük çalı karidesine seslensem.

-Heyyy Tekebey. Adamlarını da alıp şu benim tekneye bir omuz atsanız da daha çabuk yanaşsa kıyıya olmaz mı.
Tekebey aldırmadı bile.
Ya şu kayaya yapışık duran minik ahtapot yavrusuna söylesem diye düşündü.
-Hey çok kollu şey, annen baban yok mu senin? Rica etsen de şu benim tekneye bir el atıverseler kıyıya yanaştırsalar.?
Ahtapot yavrusu aldırış bile etmedi kendince gizlendiği kayanın üzerinde.
Ne yapsam diye düşünürken kalın bir ses gürledi ardından
-Sülümaaan gene uyugakaldın demi kayıkta. Çabuk kalk anan evde ekmek bekliyo.
Babasının sesiydi.
Görüntüler silindi Süleyman kalktı
-gidiyom bubaa diye çığırdı, iki adımda kayıktan atlayıp uzaklaştı.