Gaflığım gece Şiiri - Miraç Akyüz

Şimdi oradan geçiyor gibi,
Salıncağı kurmuş bırakmış çocuksuz babaların.
İçinden boşalan hiçliklerinde
Tanımadığı izlerinde ayak olmuşcasına
Topuğunun üstünde döndükçe,
Bilye deliği için
Gaflığını geceye dikmiş çocuklar gelir,
Park'a koşunlanmış en uzak ülkelerden

Nasıl geçer üstüm, başımdan.
Güneşe koşturmaya hazır bir şey varken içimde,

Bir o kadar yalnızlık kalır
Bilye çukurunda
Birikmiş yağmur suyunda

Oysa bunu düşünecek zaman değil.
Ülke!
İsyana meyilli
Yakılacak, yanacak.
Ne kadar, o kadar yani.
İçimden bir şey dedikçe sana
Dış tarafsız sahalarında
yenilgiler kabul görmüş.
senden değil,
Sensizlikten yana

Park'a koşunlanmış ülke
o kadar kimsesiz
ve
Bir o kadar kemiksiz sallanıyorken
Boşluğuna vurulmuş iki yumruk darbesi ile yere yığılmış.
İç organlarımın semimiyeti gibi gördüğüm ölümlerinden
omuzlarımda, eski yol gibi bakardın bana
Nasıl şehir karışırdı
Ağzıma.
Ve
Dilim küfüre alışmış
nasıl söverdim güzelce
Eyvallah...

Boş bir gözle bakarken kendime
Nasıl boğulduğumu düşündüm birden,
ölüm anında.
Buğulu bir ayna da yüzün,
Çırpınan mimik
ve
Kaçmaya meyilli bir şey
üstü açık.

Günahkar gülüşlerinden hanemize yazılan ateş.
Çizgi çizgi karışıyor yaz kışa.
Soğuk bir sıcaklık var içimde birazdan donarak yanacağım

Gözlerine kara çekmiş bir yosma,
Denizde bir ada
işçilerin birlik söylemleri
harf harf dökülmüş kelimeler
anlatım bozukluğuna sebebiyet vermekte
Ağzımı bozuyorlar
O biçim kavga,
başka ülkelere sirayet etti.
Edecek
Etmeli
Oracıkta.

Organlar geçiyor kendinden eylemle
Duvarına yazdığım ayrılık şiirlerinin üstüne işbirlikçi yazıyor biri
İsminin yerine geliyor kahrolsun kelimesi.
Sonra tabancaya aşk sürüyor birileri
ölüme atlıyor ötekiler.

Kurulmuş bir şey gibi bakma bana diyorum,
saat
kimse anlamıyor

Şehre jilet ismini veriyor yeni doğan gün.
Kan revan terk edilmiş sokak
Bildiğini unutmuş eski bir mahalle gibi tek gözlü odaya açılıyor evim
Bulutları doldurmuş geceden çıkıyor
Şarabi günahlar
Ahzemır İzmir gibi geliyorsun bana
Titrek kavak ağaçların bilmediği bir kış soğuğu gibi eğrik
Gidiyor önlere
geldikleriyle geriye.

İçim bir yaz'a hazırlanıyor bu aralara
baharsız
intahar diliyor
uçurum
burayı haritadan silen bir şey var
Ayazda
Avazımda
dışarına çıksam hangi ara
Üşürüm..