Ulu bir ağacın dalındaki yuvadayım
Her rüzgâr esişinde başlarım sallanmaya
Uykunun ölüme en yakın noktasındayım
Öyle dalmışım ki mecalim yok uyanmaya
Yuvarlanıp dururum bir günden ötekine
Unuttum nasıl geldi geçti bu otuz sene
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta