Küf kokan gafletinin,miskin gölgelerinde,
Kazıdığın rüzgarların,pasına hep ağlarsın.
Okumadan yitirdiğn,zamanın öfkelerinde.
Ağladıkça hayatın yasını,her gün tutarsın.
İki durak arası mı sandın.bitirdin hayatını.
Söylemek için iki dudak yeter mi sandın.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla