Küf kokan gafletinin,miskin gölgelerinde,
Kazıdığın rüzgarların,pasına hep ağlarsın.
Okumadan yitirdiğn,zamanın öfkelerinde.
Ağladıkça hayatın yasını,her gün tutarsın.
İki durak arası mı sandın.bitirdin hayatını.
Söylemek için iki dudak yeter mi sandın.
Duymadan nasıl dinlersin,acının feryadını.
İsyanın peşinde koştuğu.gölgense yandın.
Kayıt Tarihi : 12.4.2007 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aynen.....10 numara bir şiir...
.
Yüreğin dert görmesin...
.
Vesselam
TÜM YORUMLAR (1)